when it rains
The soft grey sky
Drifts to the ground
Brown rivulets
Trickle away
Trickle away
Washing sadness down
Weather vanes
Weep and turn
Weep and turn
Forgetting in the damp and grey
That by and by
The sun will shine
Sun will shine
By and by
The sun will shine.
Jeni Carino
Breakaway
Grew up in a small town
And when the rain would fall down
I just stared out my window
Dreaming of what could be
And if I'd end up happy
I would pray (I would pray)
Trying not to reach out
But when I'd try to speak out
Felt like no one could hear me
Wanted to belong here
But something felt so wrong here
So I pray (I would pray)
I could breakaway
I'll spread my wings and I'll learn how to fly
I'll do what it takes til' I touch the sky
I'll make a wish
Take a chance
Make a change
And breakaway
Out of the darkness and into the sun
But I won't forget all the ones that I loved
I'll take a risk
Take a chance
Make a change
And breakaway
Wanna feel the warm breeze
Sleep under a palm tree
Feel the rush of the ocean
Get onboard a fast train
Travel on a jet plane, far away (I will)
And breakaway
dailies
Saturday, March 18, 2006
-3:04 PM
weird.. napuyat ako kagabi.. kaya maikli lang yung panaginip ko.. weird talaga... sa panaginip ko gabi.. kaya akala ko totoong nangyayari.. ako lang at si james ang nakilala ko... nasa parking area daw.. kakababa mula sa isang sasakyan.. sa may trunk kami nakatayo.. nagbababa ata ng kagamitan.. papunta ata sa isang gig.. dahil dun sa may elevated area [as in sobrang elevated na area, tipong 10 feet yung taas niya kesa sa parking area] may music na maririnig.. tapos biglang may narinig kami na malupit na pagigitara.. tapos.. kakilala daw namin yun pero hindi ko na maalala kung sino yun.. medyo malayo kasi at di ko makita yung mukha... tapos naka-black pa.. ang ganda ng tono na tinutugtog.. ang cool pa talaga... tapos sabi ni james.. "compo yan no? tunog compo eh.." mala-james na personality pa talaga.. yung parang medyo patawa pa sinasabi.. tapos.. nakakagulat... kasi alam ko isinigaw ko yung nararamdaman ko nun... lahat ng bumabagabag.. lahat lahat.. tapos.. nagkaron ng theme.. ang mas kakaiba pa dun.. hindi sigaw yung kinalabasan.. kundi isang kanta.. kasabay nung gitara... ang astig talaga... nagandahan ako sa mga sinasabi k0 kasi sobrang eksakto talaga.. napakagaling.. tamang-tama...tapos sabi ni james.. "oi jeni isulat mo yung lyrics na yan!"... tapos sabi ko "hindi pwede".. tumingin si james... sabi ko "nakalimutan ko na...."
haha kakaibang way para ilabas lahat ng nararamdaman... nagising ako bigla tapos ang gaan ng pakiramdam ko.. nakaisip na ako ng isusulat sa kasaysayang bayan ko [walang koneksiyon sa napanaginipan ha.. ilang araw na kasi akong nahihirapan gumawa ng kasaysayangbayan na yan eh.. tagal ko nang ipinagpapaliban].. napakagaan talaga.. hindi ko man kaya sa totoong buhay ibuhos lahat ng nararamdaman ko at sumigaw... pwede pala sa panaginip.. cool..